उदास आइतवार

आइतवार उदास छ
मेरा पलहरु निद्राविहिन छन्
मेरो साथमा जीऊने प्रिय छाँयाहरु
अनगिन्ती छन्
साना सेता फूलहरुले
कहिल्यै तिमिलाई व्यूँझाउने छैनन
काला वग्गीहरुमा तिमी व्यूतिने छैनौ
जहाँ पू-याएको छ तिमीलाइ दूःखले
अप्सराहरुले सोंचेका छैनन
कहिल्यै तिमीलाई फर्काउने कुरा
मैले पनि तिम्रो साथ आउने विचार गरे
उनीहरु मसंग रुष्ट नहोइजालान?

उदास आइतवार

आइतवार उदास छ
पूरा दिन मैले छाँयासंग विताए
म र मेरो हृदयले
सवै दिन काट्ने निधो ग-यौं
चाँडै मैनवत्ति जल्नेछन
र मैले जानेका प्रार्थनाहरु भन्नेछु
तर तिनलाई रुन नदिनु
तिनलाई थाहा दिनु म खुशी साथ जाँदैछु
मृत्यु सपना होइन
किनकी म मृत्युमा तिम्रो सुसुश्रा गरिरहेछु
मेरो आत्माको अन्तिम श्वाससंगै
म तिमीलाई आशिष दिनेछु

उदास आइतवार

सपना, मैले केवल सपना देखिरहेथें
म व्यूँझे र तिमीलाई निदाएको देखें
यहाँ मेरो मुटुको गहिराइमा
प्रिय, मेरो आशा छ
कि मेरो सपनाले तिमिलाई कहिल्यै लखेटेन
मेरो मुटुले भन्दैछ तिमीलाइ
कति चाहेकोथें मैले तिमीलाइ
उदास आइतवार

Gloomy Sunday by Reszo Seress.

Should I hang now?

shall I Jump from Golden Bridge now??

के गरौं के गरौं लोगेको बेलामा केहि ठाडो अनुवाद गर्ने लहड चलेको छ।

अन्यमनस्कता


खेतहरु र जंगल भएर
अनि पर्खाल नाघेर म हिंडेको छु
मैले दृश्यका पहाडहरु चढेको छु
र संसारलाई नियालेर तल ओर्लेको छु
म राजमार्ग हुँदै घर आएको छु
र लौ यात्रा सकिएछ

सवै पातहरु मरेर भूईंमा झरेका छन्
बज्राँठले राखेका पातहरु जोगाउ
तिनलाई एक/एक गर्दै समेलेर
तन्किंदै लहरिंदै जान देउ
खस्रा हिंउ माथी चढेर
अरुहरु निदाइरहेका बेला

र मरेका पातहरु गुजुल्टिएर स्थिर छन्
फेरी यताउती नउडिकन
अन्तिम एउटै यास्टर (फूल) पनि गयो
विच-हेजल (विरुवा) का फूलहरु ओइलाए
प्राप्तिका लागि मुटु अझै व्गथित छ
तर गोडाहरुले सोध्छन - ओइलायो ?

उफ! मान्छेको हृदयका लागि
वस्तुहरुको प्रवाहसंगै वहनकिनु
कारण दर्शाउन सौन्दर्य लिएर फक्रनु
र शिर झुकाएर
प्रेम र यामको अन्त्यलाई स्विकार्नु
कहिल्यै विश्वासघात भन्दा कम थियो त्यो ?

Reluctance by Robert Frost

न्ययुजर जी, के हो कविताको खुब जङ् चलेको जस्तो छ नि? राम्रो छ ल। मलाइ पनि कहिलेकाहिं कविताको लहड चल्छ। तपाइँको छेउछाउमा कोही कविता नामको केटी भए मलाइ भन्दा हुन्छ नि!!

New User,

How about a translation of Love Song of Alfred J. Proofrock?

Well Houston Bro, you had thrown me an imposing challenge. I had forgotten about this thread but as I have again found it, let me try a couple of beginning stanzas of it. Just to remind you that I am neither a poet nor a good reader of poems. Poems soothe my agonies, thats it. However, try गर्दैमा के विग्रन्छ र, हैन त ?

जे. अल्फ्रेड प्रुफरकको प्रेमगीत

- T.S. Elliot

जाउँ न त हामी उसो भए,

तिमी र म

टेबलमा अचेत पारिएको एक विरामी जस्तै

जव साँझ - आकाश सम्मुख पोखिनेछ

हामी जाउँ, आधा परित्यक्त गल्लिहरु भएर

वेचैन रातहरुका

?एक-रात? वास दिने सस्ता होटेलहरु

र शंखहरुले सुसज्जित रेस्टुराँहरुमा हुने

वर्वराहटपूर्ण फिर्तिहरुमा

तिमीलाई एउटा अभूतपूर्व प्रश्नतर्फ डो-याउने

प्रतिघातमा लक्षित

एउटा दिग्दारको वादविवाद झैं पछ्याउने गल्लिहरु भएर

हिंड हामी त्यहाँ जाउँ

अँ साँच्चि ! नसोध त्यो प्रश्न के हो ?

लौ हामी जाउँ र त्यहाँको शयर गरौं

आइमाईहरु आउने जाने कोठामा ?


(वाँकि फुर्सदमा)

* Question marks (?) came as defaults.

Interesting. keep it rolling.